پروفسور لوييس اوت (Prof.Lueis Huete ) در كلاس فرهنگ سازماني خود، تحقيقي انجام داد كه خود نيز بخشي از گروه تحقيق بوده است. تحقيق اين گروه در مورد راز عمر طولاني بعضي از شركت‌ها بود. در نتيجه‌‌ي اين تحقيق، آن‌ها بيش از ۵۰۰۰ شركت را در سراسر دنيا پيدا كردند كه عمري بالاتر از ۲۰۰ سال داشته‌اند. نكته‌ي جالب اين بود كه بيش از ۶۰ درصد از اين شركت‌ها متعلق به كشور ژاپن بوده است. بانك مركزي كره‌ي جنوبي كه مشتاق نتايج اين تحقيق بوده است، هزينه‌ي تحقيقات اين گروه را بر عهده مي‌گيرد تا اين گروه، رازهاي عمر طولاني شركت‌هاي ژاپني را كشف كنند و بفهمند چه عواملي باعث شده است كه اين شركت‌ها بيشتر در ژاپن قرار بگيرند.
در بررسي گسترده‌اي كه انجام دادند به هشت علت مشترك دست يافتند كه اين هشت درس عبارتند از:
-
اعتماد:
اين شركت‌ها اولين هنرشان ايجاد اعتماد بوده است. آن‌ها توانسته بودند اعتمادي گسترده و عميق در درون شركت يعني بين تمامي كارمندان و مديران و همچنين در جامعه يعني بين مشتريان و كليه‌ي مخاطبان و ذي‌نفعان به وجود بياورند.
(در اين‌جا اشاره به يك نكته‌ي حساس را ضروري مي‌دانم: بين ذي‌نفعان (Stakeholder) و سهامداران (Shareholder) تفاوتي جزيي وجود دارد و آن اين‌كه ذي‌نفعان دايره‌ي وسيع‌تري نسبت به سهامداران دارند. ذي‌نفعان مي‌توانند پرسنل، سهامداران، مشتريان و جامعه باشند.) مشتريان ما از شركت‌ها دو توقع بيشتر ندارند؛ يك، قيمتي عادلانه و دو، كالا و سرويسي ايده‌آل. ژاپني ها با توجه به اين دو اصل تلاش كردند تا با استفاده از رهنمودهاي متخصصاني همچون ديمينگ تمامي تلاش‌شان را در بهينه‌كردن كيفيت و خدمات خود همراه با قيمتي عادلانه انجام دهند. بررسي روند رشد كيفيت كالاهاي ژاپني كمك شاياني به تجربيات هر مديري مي‌كند.
-
سايز و حجم شركت مهم نيست:
برخلاف بسياري از استراتژي‌هاي مطرح در دنيا كه تشويق به گسترش شركت در صنايع مختلف يا مرتبط مي‌كنند، گروه تحقيقاتي متوجه شدند كه مهم، حركتي پايدار و مستمر است و عرض و طول شركت در طول عمر شركت‌ها تاثيري ندارد. به‌عبارت ديگر رهرو آن است كه آهسته و پيوسته رود.
-
استقلال مالي: Self-Finance
اغلب اين شركت‌ها تمايلي به بدهكاري به بانك‌ها نداشته‌اند و در واقع، تمام تلاش‌شان را روي جذب سرمايه‌گذار مستقيم و دروني شركت گذاشته‌اند.
وارن بافت هم استقلال مالي و استفاده‌نكردن از تسهيلات بانكي را از عوامل موفقيت خود مي‌داند. بد نيست اين را هم اضافه كنم كه شخصا از آقاي اسدالله عسگراولادي هم اين را شنيده‌ام كه يكي از عوامل موفقيت خويش را استفاده‌نكردن از تسهيلات بانكي مي‌داند.
-
سرمايه‌گذاري
بسيار زياد روي نيروي انساني و كشف استعدادهاي خلاق از مهم‌ترين عوامل پايداري و ثبات در دوران بحراني اقتصادي و نوآوري‌ها و موج‌هاي تكنولوژي بوده است. در دنيايي كه جنگ استعدادها وجود دارد و حكومت‌ها و شركت‌ها در تلاشند تا با برنامه هاي جذاب نسبت به جذب استعدادهاي درخشان نوآور و خلاق مبادرت كنند، اين شركت‌هاي ژاپني بوده‌اند كه با يك استراتژي شفاف در اين زمينه، در شمار سرآمدان اين حوزه قرار گرفته‌اند.
-
فعاليت در بازارهاي خاص (Niche market):
اغلب اين شركت‌ها تلاش كرده‌اند به پشتوانه‌ي نيروهاي خلاق و متبحرشان در بازارهاي خاص و شايد كوچك، با حاشيه‌ي سودي بالا و مطمئن فعاليت كنند. در واقع، اغلب اين شركت‌ها در قسمت اقيانوس آبي در حال گذران امور بوده‌اند تا اقيانوس قرمز.
-
ثبات كشوري و سياسي
هم از مهم‌ترين شاخص هاي طول عمر بالاي شركت‌هاي ژاپني به‌شمار مي‌رود.
-
گزيننش صحيح مديران:
توانمندبودن مديران و داشتن مهارت‌هاي كافي مديريتي و رهبري شركت تنها ملاك مديران شركت‌ها بوده است؛ بنابراين اولا سهامداران شركت لزوما مديران شركت نيستند يا تعصبي ندارند كه حتما ورثه‌ي مدير قبلي كه بسيار هم عالي بوده است، حتما بايد مدير بعدي باشد. آن‌ها سهامداران شركت هستند ولي لزومي ندارد بهترين مدير هم باشند. ثانيا پيرترين افراد هم لزوما بهترين و شايسته‌ترين انتخاب براي مديريت شركت‌ها نيستند.
- آخرين عامل كه بسيار مهم است در اين خلاصه مي‌شود كه آن‌ها همواره به فكر پايداري و استمرار فعاليت شركت هستند و فعاليت شركت و اعتبار آن را فداي سودهاي كلان ولي كوتاه‌مدت نمي‌كنند.
انواع مذاكره
مذاكره چيست ؟
گام هاي مذاكره براي همه